سرویس اقتصادی|بهار که می‌شود، مناطق کوهستانی و حاشیه راه‌های جنگلی مازندران پر از گل‌هایی است که به رنگ‌های قرمز و بنفش درآمده‌اند، گل‌هایی که در گذشته‌های نه چندان دور به صورت خودرو می‌رویید و حیاط خانه بسیاری از روستاییان مازندرانی مملو از گل‌هایی بود که به نظر ما تنها در حد یک گل زیبا بود، اما برای روستاییان دوای دردشان بود.
از ۸ هزار گونه دارویی شناسایی شده در کشور، سهم استان مازندران از این گیاهان دارویی ۲ هزار و۳۰۰ گونه گیاهی است که گونه‌های دارویی موجود در استان مازندران در نقاط مختلف پراکنده شده‌اند و در این بین ارتفاعات مازندران و از جمله مناطق هزارجریب شرق مازندران از بالاترین تنوع و کیفیت گیاهان دارویی برخوردار هستند.
سالانه بیش از ۴۰۰ تن گیاهان دارویی در مازندران برداشت می‌شود که اگر چه موجب شده است که درآمدی نسبتا پایداری از این گیاهان دارویی نصیب حال کشاورزان شود؛ اما بسیاری از گونه‌های گیاهی همچنان ناشناخته باقی مانده‌اند.
گل گاوزبان دارو و دوایی بود که آرامش را به خانه‌های روستاییان می‌آورد و وقتی بزرگتر شدیم به خاصیت دارویی این گیاهان پی بردیم و حالا اما کشت گل گاوزبان در کنار خاصیت دارویی به عنوان یک شغل برای کشاورزان منطقه کمک‌کار اقتصادشان شده است.
براساس آنچه توسط کارشناسان اعلام شده است؛ گیاه گل گاوزبان، گیاه دارویی آرام‌بخش و مناسب برای درمان تنگی نفس، تقویت حواس پنجگانه، درمان علائم سرماخوردگی است و خواص آنتی اکسیدانی دارد و از این گیاه به عنوان مکمل غذایی استفاده شده و به اعتقاد برخی از افراد جویدن برگ تازه آن برای درمان جوش های چرکی دهان مناسب است.
سالیان سال و شاید قرن‌هاست که مازندرانی‌ها گل گاوزبان را به عنوان گیاه خودرو و دارویی می‌شناسند و این گیاه به عنوان ظرفیتی بسیار باارزش در کنار گیاهان دارویی دیگر برای این استان است؛ گیاهی که همه ما در طول زندگی‌مان کم و بیش با آن سر و کار داشته و برای درمان دردی از آن استفاده کرده‌ایم.
اگرچه گیاهان دارویی در حال حاضر در استان مازندران به صورت سنتی کشت و برداشت شده و متاسفانه تولید و برداشت صنعتی آن به عنوان یک ظرفیت اشتغال‌زا مورد اغفال قرار گرفته است؛ اما به دلیل نبود محدودیت سنی در کاشت، داشت و برداشت گیاهان دارویی، این کشت همچنان مورد علاقه جوانان و کهنسالان مناطق مختلف مازندران و از جمله شرق مازندران است.
نمی‌توان منکر کاربرد گیاهان به عنوان دارو جهت پیشگیری و درمان بیماری‌ها شد و می‌توان با کمی تحقیق در اینترنت و فضای مجازی و گفت‌وگو با صاحب‌نظران و اهل فن به این مهم دست یافت و به جرأت می‌توان گفت که کاربرد گیاهان به عنوان دارو جهت پیشگیری و درمان بیماری‌ها حاصل دانش بومی و تجربه عملی سالیان دراز مردم بومی یک منطقه است.
0 نظر