زمین برای خوردن چند؟

 زمین برای خوردن چند؟

واژگانی، چون کوه خواری، زمین خواری، جنگل خواری، شن خواری، دریاخواری شاید اگر ۲۰ سال پیش شنیده می‌شد بیشتر به عبارتی طنز شباهت داشت تا یک حقیقت تلخ؛ حقایقی که به واسطه دلایل متعدد که مهم‌ترین آن ناکارآمدی مدیریت در استفاده صحیح و اصولی از منابع است، بدل به فسادی گسترده شده به طوری که هیچ نهاد نظارتی و امنیتی در کشور حتی قادر به مقابله و جلوگیری از توسعه آن نیست.

به گزارش ایسنا، در بین تمامی مناطق ایران زمین، اما استان‌های شمالی کشور و در بین آن‌ها مازندران به واسطه برخورداری از آب و هوای معتدل، عرصه‌های جنگلی و جلگه‌ای و ساحلیِ گردشگرپسند و به دلیل همجواری با پایتخت و شریان‌های مواصلاتی متعدد با مرکز ایران طی چندین سال گذشته بیش از سایر مناطق کشور زیر هجوم زمین خواران و جنگل خواران قرار گرفته است، البته این تنها دلیل موجود نیست و در کنار آن، رکود صنعت کشاورزی با ارزش نازل محصولات و عدم وجود صنایع تکمیلی دلیلی مضاعف بر حراج زمین‌های و اراضی کشاورزی شده است.

اخبار مرتبط

مسوولان در برخورد با زمین‌خواران چشم‌پوشی نکنند

0 نظر

ارسال نظر

capcha