تنها سه هکتار از یکی از سواحل رامسر در پناه خدا

مجید قاسم کردی/حقوقدان فعال مدنی 

شهرستان رامسر  را توریستی می نامند و هر اقدام تولیدی و صنعتی را مخالف مقتضای شهری نه خبری از کارخانجات صنعتی است که بتواند برای جوانان شهر اشتغال زایی کند نه در حوزه گردشگری اقدامات شایسته ای را شاهد هستیم. 
و این است که هرروز نرخ بیکاری در شهرستان رامسر رو به افزایش است و تلاش برای بقا مهم تر از انجام وظایف محوله  و رفع معضل بیکاری گشته که نتیجه آن فساد و اعتیادی که گریبانگیر جوانان شهر شده است. 

سواحل شهرستان رامسر منابعی بکر و ارزشمند که می توانست با اتکا به نظرات کارشناسی و خرد نخبگان شهری محلی مناسب برای ایجاد اشتغال فراگیر و درآمدی جهت توسعه شهرستان باشد وحال مخروبه ای خلوت و تاریک که مکانی برای رفع نیازهای جنسی و جسمی شده است خلوتگاهی که تبدیل به محل آمد و شد معتادین متجاهر گشته است. 

سواحلی که در پناه خدا رها گشته است در حالی که میتوانست با دلسوزی متولیان امر در کنار درآمد زایی و کار افرینی مکانی مناسب برای تفریح و گردش شهروندان باشد تا حداقل کمی از مشکلات روحی و روانی ناشی از فشار های معیشتی که منجر به طلاق و اعتیاد و فساد می شود را کم کند. نه محلی پر از زباله،بدون داشتن حداقل های مکان  گردشگری. 

مسئولان بدانند زمانی می توانند داعیه گردشگری انحصاری شهر  را داشته باشند که در کنار گرانی،ترافیک، دگردیسی فرهنگی، ناامنی و تبعات  حضور گردشگران که متوجه شهروندان است. اقداماتی شایسته صورت گیرد که کمک به معیشت شهروندان و باعث شادی ،نشاط و کاهش تالمات روحی و روانی آنان باشد.

رامسر و به طور خاص سواحل آن نیازمند رعایت زیر ساخت های لازم،مکان های مناسب،امکانات بهداشتی،اسکان،نورپردازی،تفریحات دریایی و....بسیاری دیگری از  الزاماتی است  که صاحب نظران حوزه گردشگری، شهرسازی و عمران باید ارائه طریق کنند از اینرو حضور افراد دلسوز و توانمند در مسئولیت های شهرستان  یکی از راه های رسیدن به این مهم می باشد.