حالا مهندسان بومی بابلسر با استفاده از همین رودخانه داستان جدیدی را برای این روستا رقم زدند. مشکل آبیاری زمین‌های روستا یک ماه است که به وسیله آب رودخانه تالار حل شده است.
روستایی که سال‌ها کشاورزانش برای آبیاری از چاه‌های جداگانه استفاده می‌کردند این روز‌ها بدون دغدغه با استفاده از دو موتورخانه به آبیاری مشغول اند.
وارد روستا که شدم این سو صدای فرو رفتن بیل در خاک و آن سو صدای تراکتور مثل یک موسیقی شنیده می‌شد، مرد میانسالی که چند روز پیش توت فرنگی هایش را با قیمت مناسبی فروخته بود حالا در حال آماده کردن زمین برای کاشت ذرت بود، چون آب رودخانه بجای هم نشینی با ماسه‌ها و زباله‌های گل آلود دریا به وسیله ۳۵۰ انشعاب وارد زمین‌های روستا می‌شد و کشاورزان را به کشت محصول دلگرم کرده بود.
کشاورزی می‌گوید: زمینم را بخاطر مشکلات آبیاری سال‌ها بدون استفاده رهاکرده بودم، اما از وقتی که طرح آبیاری کم فشار در روستا به اجرا در آمده به کشاورزی امیدوار شده ام.
اتاقکی به وسعت ۸۰۰ هکتار
برای ادامه گزارش به محل موتورخانه آب رفتم، اتاقکی که با لوله‌های قطور آبی رنگ، اپراتور و چند دستگاه تخصصی دیگر پر شده بود و به سختی ۴ نفر همزمان در آن می‌توانستند حضور پیدا کنند، اما همین اتاقک آبیاری ۵۲۲ هکتار از زمین‌های این روستا را کنترل می‌کرد.
در این روستا داستان جدیدی رغم خورده است
میرزایی ناظر طرح که مشغول بازدید از پروژه بود، می‌گوید: آبیاری ۸۰۰ هکتار از زمین‌های شهرستان بابلسر زیر پوشش این طرح است.
کمی گیج شده ام آمار هم خوانی ندارد با پرسش و پاسخ از ناظر طرح متوجه شدم نه فقط این روستا بلکه خیر این موتورخانه به شهر بهنمیر و روستا‌های پایین دست هم رسیده است.
بیرون موتورخانه لوله‌های قطوری که در زیر خاک دفن شده بودند توجه ام را جلب کرد، آقای آراد مسئول طرح می‌گوید: انتقال آب از رودخانه به زمین‌های کشاورزی با ۴۲ کیلومتر لوله گذاری داخل خاک انجام شده است و با مصرف برق کمتر و نگهداری آسانتر کشاورزان به طرح سامانه‌های نوین آبیاری استقبال خوبی کرده اند.
این سو شالیزار و باغ مرکبات آن سو مزرعه‌های ذرت و توت فرنگی همه با روش آبیاری نوین زیر کشت رفته بودند.
فرهادی مدیر آب و خاک جهاد کشاورزی مازندران از مزایای دیگر این طرح می‌گوید: در آبیاری قطره‌ای از انتقال بذر علف‌های هرز جلوگیری می‌شود و استفاده از سم و کود را به حداقل می‌رساند و هدر رفت آب تقریبا به صفر می‌رسد.
این مزایا نتیجه ۳ میلیارد تومان بودجه بلاعوض دولتی و دریافت ۴ میلیارد تومان از کشاورزان است که ۳۳۰ بهره بردار از آن استفاده می‌کنند و قرار است تا پایان این طرح این عدد به دو برابر برسد.
در پایان گزارش وقتی که روی مرز زمین‌های روستا قدم می‌زدم لبخند رضایت کشاورزانی را می‌دیدم که پس از سال‌ها سختی برای آبیاری زمین حالا قدر این نعمت را به خوبی می‌دانند یاد شعر سهراب می‌افتم که می‌گوید"مردمان سر رود آب را می‌فهمند"
حالا کشاورزان روستا بعد از یک روز تلاش شب که به خانه می‌روند برای فرزندانشان بجای داستان"همسایه بی بهره" تلاش مهندسان بومی منطقه خود را تعریف می‌کنند.
0 نظر