بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک جثه که طی دو روز اخیر در استان البرز و مازندران و خراسان شمالی تایید شده، نگرانی‌هایی را بابت سرایت آن به سایر مناطق و استان‌های کشور به وجود آورده است. به گفته مدیر کل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست با توجه به ورود دام و گله‌های اهلی به مناطق حفاظت شده سازمان و استفاده حیات وحش و دام اهلی از آبشخورهای مشترک، احتمال سرایت و گسترش این بیماری وجود دارد.
به گزارش ایسنا، بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک(PPR) یکی از مهمترین بیماری‌های ویروسی واگیر دامی است که طی سال‌های گذشته موجب تلفات زیادی در بین علفخواران وحشی کشور شده است. عامل این بیماری یک ویروس است که منجر به بروز یک بیماری حاد می‌شود و معمولا در درجه اول کل و بز و قوچ و میش را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک در ایران بیشتر از دام‌های اهلی آلوده به این بیماری که واکسیناسیون نشده‌اند و از طریق آلوده شدن علوفه مرتعی و آبشخورهای مشترک میان حیات وحش و دام اهلی به حیات وحش منتقل می‌شود. حیات وحش نیز به‌علت حساسیتی که به این بیماری دارند در بسیاری از موارد پس از ابتلا تلف می‌شوند.
کنترل و مدیریت بیماری در بین حیات وحش تنها از راه پیشگیری موفق خواهد بود چراکه درصورت آلوده و بیمار شدن حیات وحش به هر نوع بیماری به‌ویژه بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک جثه، درمان آن‌ها در یک سطح وسیع اقدامی سخت و غیرممکن خواهد بود. درمان دام اهلی پس از ابتلا به این بیماری نیز تقریبا غیر ممکن است و اگر دامداران دام‌های خود را واکسیناسیون یا واکسیناسیون آن‌ها را تکمیل نکرده باشند و دام آلوده‌ای را وارد گله کنند، پس از گذشت چند روز علائم بیماری مشاهده و تلفات به‌سرعت شروع می‌شود. سرعت تلف شدن دام و حیات وحش در پی ابتلا به این بیماری بسیار بالاست و گاهی تلفات بین ۸۰ تا ۹۰ درصدی و حتی صد در صدی گله‌های حیات وحش به‌ویژه کل و بز که حساس‌ترین گونه‌است را به‌همراه دارد.
از آنجایی که تنها راه کنترل بیماری‌های حیات وحش به‌ویژه طاعون نشخوارکنندگان کوچک پیشگیری است بنابراین دامداران باید پروتکل‌های بهداشتی که سازمان دامپزشکی کشور اعلام می‌کند را رعایت و نسبت به واکسیناسیون به‌موقع گله‌های دام خود اقدام کنند تا از آسیب رسیدن به گله‌های حیات وحش و تلف شدن دام‌های خود جلوگیری کنند.
0 نظر